Teatr

Najnowsza, długo wyczekiwana premiera w Teatrze Polskim w Poznaniu Nana na podstawie Emila Zoli w reżyserii Moniki Pęcikiewicz, jest jak wyliczanka dla dzieci o sroczce co kaszkę warzyła – temu dała, temu dała, a temu nic nie dała i frrr… poleciała. Ciężko inaczej ocenić to co zobaczyliśmy na scenie stolicy Wielkopolski.

Wojciech Faruga z dramaturżką Julią Holewińską konstruują dramat sceniczny, w którym Suryn przegrywa. Co więcej przejmuje, w symboliczny sposób, opętanie diabłami od Joanny, która w aureoli złota, białej sukni staje się nową ikoną wiary. Ten cyniczny gest, przesiąknięty uśmiechem mniszki, jest niezwykle dosadny. Ukazuje, że wszystko jest pozorem i swoistą grą. I nie sensem jest poszukiwanie Boga, ale właśnie miejsce na ołtarzu – chwała i uwielbienie.

Przedstawienie Jędrzeja Piaskowskiego jest na wskroś groteskowe i jednocześnie sentymentalne. Główną osią jest postać Justyny Orzelskiej, która zakochuje się ze wzajemnością w Janie Bohatyrowiczu i odrzuca starania o rękę Teofila Różyca.

Lektury szkolne przyprawiają o zawrót głowy. W młodzieńczych latach czytamy je z przymusu, aby potem do nich powrócić i rozsmakować się w wierszu, opisie i dialogu. Nie inaczej jest ze wspomnieniami dotyczącymi pierwszych utworów literackich schyłku średniowiecza i renesansowego rozkwitu. Jadąc do Gniezna miałem mieszane uczucia. Czy będzie jak z niektórymi inscenizacjami Dziadów Adama Mickiewicza, że otrzymamy szkolny bryk adekwatny do wymogów uczniów? A jednak spore pozytywne zaskoczenie.

Nastał wrzesień 2020. Czas ujawniania planów teatralnych oraz zapowiedzi sezonu. Niepewność dnia jutrzejszego, spowodowana pandemią, wpływa mocno na określenie przyszłości repertuarów scen krajowych. Niemniej można próbować skonstruować mapę oczekiwań i podróży do zakątków teatralnych. Poniżej zestaw dwudziestu premier sezonu 2020/21 na które czekamy i o których przeczytacie na naszym blogu.

Człowiek na moście to faktycznie inauguracja sezonu 2020/21. Ciekawy wieczór w interesującej przestrzeni, mówiący wiele o relacjach artysta-mecenas. To nadzieja i wskazówka, aby nadchodzące miesiące były pełne opowieści scenicznych o tym co nas otacza, a nie pustych bajkach z innego świata.