KOLORY HOLLYWOOD, czyli „Pretty Woman” – Teatr Variete w Krakowie
Amerykański sen o karierze od pucybuta do milionera był inspiracją dla nie jednego twórcy. Również historia Kopciuszka posiada wiele interpretacji i możliwych historii. I właśnie na klasycznej bajce oparta jest oś Pretty Woman dziś prezentowana w Krakowie w formie musicalu, a przed laty w kultowym filmie z Julią Roberts i Richardem Gere. Prostytutka Vivian przez przypadek poznaje bogatego biznesmena Edwarda Lewisa, który wynajmuje jej usługi na tydzień, a co wydarza się po tym czasie jest sprawdzonym scenariuszem wyciskacza łez. Poprzez niedopowiedzenia, scysje do miłości i spełnienia szczęścia. Piękna historia nie tylko jako materiał romantycznej opowieści, ale także świetny materiał sceniczny. I właśnie wersja teatralna powstała dzięki współpracy Garry Marshalla autora scenariusza z kompozytorami Bryanem Adamsem i Jimim Vallance. Owocem jest świetny musical, który łączy z jednej strony sprawną opowieść z ciekawymi utworami muzycznymi. Opowieść jest płynna i radosna, spójna z opowieścią z ekranu kinowego. Niczym bajki dzieciństwa.
Krakowski Teatr Variete przygotowując polską premierę powierzył realizację widowiska sprawdzonemu twórcy teatru muzycznego – Wojciechowi Kościelniakowi. To idealny inscenizator tego typu przedstawień. I w Pretty Woman widać sprawdzoną rękę mistrza. Buduje on bajkowy świat Los Angeles z nieodłącznym Hollywood. Jest niezwykle kolorowo i zjawiskowo. Przestrzeń sceny pokrywają aleje i ulice kalifornijskiego miasta. Ale tylko w pastelowych barwach. Dodatkowym elementem jest ruchoma scenografia, która staje się ławką, fotelem czy też wejściem. Nie ma zbędnych elementów, ale właśnie symbolika rekwizytów buduje nastrój hotelu, opery czy też klubu towarzyskiego. Ten obraz jest pełen optymizmu i niezwykle potrzebny w dzisiejszych trudnych czasach. Nie byłoby przedstawienia bez świetnej choreografii opracowanej przez Ewelinę Adamską-Porczyk. Tancerze są właśnie jak żywe elementy dekoracji. Towarzyszą w utworach muzycznych, komponują sekwencje dialogowe. Współgrają i współtworzą opowieść miłości Edwarda i Vivian. Również trzeba podkreślić udane aranżacje przygotowane przez Ignacego Matuszewskiego i wykonane przez zespół pod jego kierownictwem. Drobnym mankamentem są dialogi, które zawsze nie najlepiej wypadają w teatrze muzycznym. Początkowo są one koślawe i rozwlekłe. Z rozwojem akcji ów defekt mija, a akcja przyspiesza, sceny iskrzą i zaskakują pomysłowością.
Opowieść o miłości posiada swoich bohaterów. W roli Vivian występuje Maria Tyszkiewicz. Wydaje się zbyt młoda do postaci bohaterki. Jest niedoświadczona w swoim zawodzie, chyba zbyt naiwna do ukazania dojrzałości i pewności siebie. Wygrywa głosem i świetnym wykonaniem piosenek. Partneruje jej Jako Edward Rafał Drozd. I obsadzenie tego artysty wydaje się strzałem w dziesiątkę. Bowiem znany ze sceny warszawskiego Teatru Muzycznego Roma jest dojrzałym artystą, który idealnie wkomponowuje się w sznyt bogacza, zakochanego w nieznajomej i zmieniającego podejście do własnego życia. Jednak królem sceny, kimś pomiędzy wodzirejem życia ulicy miasta, dobrym duchem Vivian, a wróżką z Kopciuszka jest Jakub Szyperski. Podwójna rola Happy Mana i Pana Thompsona to dwa światy człowieka, który zrodzony jest do dawania szczęścia. Świetny ruchowo i wokalnie oczarowuje widownię i staje się swoistym inspiratorem zdarzeń.
Pełna nadziei opowieść o miłości jest gratką dla fanów musicalu, ale również dla tych, którzy poszukują w teatrze dobrej rozrywki, pełnej ruchu i dobrej muzyki. Dużo w Pretty Woman uśmiechu, ale i drobnych łez, które ukazują, że miłość to najpiękniejsze uczucie na świecie.
Pretty Woman, scenariusz: Garry Marshall i J.F. Lawton, muzyka i teksty: Bryan Adams i Jim Vallance, reżyseria: Wojciech Kościelniak, Teatr Variete w Krakowie, premiera: luty 2021
[Benjamin Paschalski]